Dwudziesty drugi

  Wzdychałaś głęboko, bębniąc opuszkami palców w pobliską ścianę. Wzrok ulokowany miałaś w czarnej wycieraczce usytuowanej przed dębowymi drzwiami, za którymi rozciągało się mieszkanie przyjmującego. Byłaś niezmiernie wdzięczna Droszyńskiemu za udzielenie informacji o adresie zamieszkania Fornala. Ponownie nacisnęłaś dłonią na dzwonek i zdenerwowana czubkiem buta wyrysowywałaś bliżej niezidentyfikowany wzór na podłodze. Tak bardzo pochłonęło cię to zajęcie, że nawet nie spostrzegłaś momentu, kiedy drzwi się rozwarły, a za nich wyłoniła się wysoka sylwetka. Donośnie chrząknięcie spowodowało, że momentalnie zadarłaś głowę ku górze i wzrokiem nadziałaś się na znajome, siwo błękitne tęczówki. Nie wyrażały one euforii na twój widok do czego zdążyłaś już przywyknąć. Tym razem po ich powierzchni rozlewał się przeraźliwy chłód i obojętność.  Wzdrygnęłaś się delikatnie na to spostrzeżenie. Tomek wsparł się biodrem o framugę drzwi i zadarł pytająco brew, oczekując wyjaśnień, bowiem twoje zjawienie się w Bełchatowie było tak nieoczekiwane jak za pierwszym razem.

-Jeżeli przyszłaś załagodzić sytuację pomiędzy nami to daruj sobie.-odezwał się jako pierwszy, przerywając mistyczną ciszę jaka pomiędzy wami zapadła.

-Tomek, przyszłam ci powiedzieć, że…-z twoich ust wydobył się słaby szept. Wykonałaś dwa kroki do przodu i ujęłaś w dłonie twarz bruneta, który pod wpływem szoku nie odepchnął twoich rąk.-…mimo iż tego nie chcę to zatracam się w tobie.-wypowiedziałaś cicho, wpatrując się wprost w oczy chłopaka.

-Jeżeli to twoja kolejna gierka to…-wysapał sfrustrowany, ale przerwałaś mu.

-To nie żadna gierka. To prawda.-oświadczyłaś, przełykając głośno ślinę i zdając sobie sprawę z powagi sytuacji, która czy chciałaś czy nie chciałaś miała miejsce.- Nie wiem co w sobie masz. Może czegoś takiego brakuje mi w Mateuszu, ale cholernie mnie do ciebie ciągnie i…- zmieszona własnymi słowami spuściłaś głowę i zaczęłaś nerwowo wyłamywać palce.

Wtem poczułaś wielkie dłonie na swoich policzkach i momentalnie podniosłaś wzrok na twarz bruneta. Spostrzegając jego oczy, których spojrzeniem mierzył twoje wargi wyręczyłaś go i przywarłaś nimi do jego ust. Zanurzyłaś palce w jego gęstych włosach, odczuwając ich aksamitność pod opuszkami. Siatkarz mruknął zadowolony, kiedy nieoczekiwanie szarpnęłaś za końcówki jego kosmyków. Zamknął za wami drzwi i zjechał dłońmi na twoje biodra, ujmując je pewnie w dłonie. Przyciągnął cię za nie bliżej siebie, niwelując dzielący wasze ciała dystans. Pogłębił pocałunek, który z delikatnego przerodził się w żarłoczną walkę o dominację, którą ostatecznie wygrał właściciel mieszkania, a ty sięgnęłaś po rąbek jego białej bluzy. Tomek zaśmiał się, kwitując pod nosem twoją niecierpliwość, ale nie protestował, gdy podwinęłaś materiał ubrania ku górze, by po chwili cisnąć nim na drugi koniec salonu. Poczułaś jego ciepłe dłonie sunące po twoich plecach tuż pod bluzką i wzdrygnęłaś się na jego dotyk. Miażdżyłaś swoimi wargami jego, chcąc nasycić głód jego bliskości, którego dotąd nie odczuwałaś. Wzniecił się on dopiero w  momencie, kiedy wasze usta się spotkały.  To jeszcze bardziej utwierdziło cię w przekonaniu, że Tomasz Fornal miał na ciebie wyjątkowo zły, ale jakże niebywały wpływ. Przylgnęłaś nogami do gumki jego dresów, oplatając nimi nagie plecy siatkarza. Zarzuciłaś dłonie na jego szyję i w drodze do sypialni obsypywałaś czułymi pocałunkami jego kark, wysłuchując jęków zadowolenia wydobywających się z jego rozwartych ust oraz obserwując jego drgającą szczękę. Nim spoczęłaś na jego wielkim łóżku postawił cię na panelach, okręcił do siebie plecami i wyrysowywał ustami szlak na twojej skórze, rozpoczynając od szyi. Twoja bluzka opadła obok waszych sylwetek, a mocowanie ze sprzączką stanika zajęło mu mniej niż piętnaście sekund. Po chwili poczułaś w jej miejscu jego ciepłe wargi i rozanielona przymknęłaś powieki. Zwrócił cię do siebie twarzą i uklęknął przed tobą, nagradzając pocałunkami twój płaski brzuch. Wygięłaś się lekko pod wpływem mokrych śladów jakie po sobie pozostawiał, obserwując kątem oka jak rozpina rozporek od twoich spodni i zsuwa je z twoich nóg. Zagryzłaś dolną wargę i rozprawiłaś się z jego dresami. Wasze oczy przesiąknięte dzikością, pożądaniem i żarem spotkały się na jednej linii. Po chwili w jednym momencie zdarliście z siebie strzępki bielizny, która była jedyną granicą dzielącą was od rozkoszy. Przyjemności, za którą wewnątrz siebie tęskniliście. Łaknęliście uczucia, które było wam niesamowicie niezbędne w tym momencie, w tym bełchatowskim mieszkaniu i podczas tej grudniowej nocy. Twoje drobne ciało napierało na materac, a chwilę później przylgnęło do niego męskie, należące do przyjmującego. Wsparł swoje czoło o twoje i przymknął powieki, uśmiechając się przebiegle. Zacisnęłaś dłonie na powierzchni chłodnego prześcieradła, oczekując tego jedynego momentu, tego jedynego ruchu, który wykonać miał właściciel mieszkania. Zachłysnęłaś się powietrzem, kiedy Fornal scalił wasze ciała w jedność. Jego aksamitne wargi napierały na twoje, wyciskając na nich zachłanne pocałunki, a twoje długie paznokcie urozmaicały w szramy jego dobrze zbudowane plecy. Jego wielkie dłonie wodziły po każdym skrawku twojego pokrytego gęsią skórką ciała, chcąc napawać się jego jedwabistością. Wasze ciała obijały się o siebie, poruszając w znajomym tylko wam rytmie. Zanurzeni w całkowitej delektacji aktu cielesnego nie odnotowaliście białego puchu uformowanego w różnorakie kształty, który otulał sobą bełchatowskie ulice po raz pierwszy w dwa tysiące dziewiętnastym roku.

-Co teraz zrobimy?-wymruczał brunet wprost do twojego ucha, tuląc cię do siebie niczym największy skarb.

-Ja byłam wobec ciebie szczera, ale co ty z tym zrobisz to zależy od ciebie.-odparłaś, bawiąc się skrawkiem kołdry.- Wiem jedno. Nie chcę, aby to był nasz ostatni raz.-odchyliłaś głowę do tyłu i spojrzałaś na twarz przyjmującego osnutą światłem ulicznej latarni spod firanki rzęs.

-Co oznacza, że nie chcesz, żeby to był nasz ostatni raz? Kim dla ciebie jestem?-momentalnie odsunął cię od siebie i wsparł głowę na łokciu, utkwiwszy w tobie zaintrygowane spojrzenie.  

-Miłością, w której nie chce się zatracać.-szepnęłaś słabo, spuszczając głowę.

-Żartujesz, prawda?-patrzył na ciebie połyskującymi radośnie oczami.

-Nie, Tomaszu.-uśmiechnęłaś się blado.- Ktoś tutaj zostanie skrzywdzony, ale nic nie poradzę na to, że kocham was oboje. –w twoich oczach zaszkliły się łzy.

***

Uśmiech widniejący na twoich ustach rozrastał się, gdy twoje siwe, błękitne tęczówki sunęły za nagą sylwetką brunetki, która w popłochu przemieszczała się po wnętrzu twojej sypialni, poszukując swoich ubrań. W końcu rzuciła ci przelotne spojrzenie przez ramie, po czym z przebiegłym uśmiechem przesunęła drzwi od twojej szafy i wyłowiła z jej wnętrza białą, reprezentacyjną bluzę. Narzuciła ją na siebie, a ty wykorzystałeś jej skupienie poświęcone na ubieraniu się i zjawiłeś się obok niej. Chwyciłeś w palce suwak od twojego ubrania i wzniosłeś kąciki ust na wyżyny, nawiązując z nią jeden z tych elektryzujących kontaktów wzrokowych. Nachyliłeś się nad nią i otarłeś się wargami o jej usta. Blanka zadowolona twoim posunięciem zarzuciła ci dłonie na szyję, a ty zachichotałeś pod nosem. Nie mogłeś się nasycić takim jej obliczem. Obliczem błogiej, wesołej dziewczyny, która z tyłu głowy nie miała świadomości, iż zdradza swojego chłopaka z jego najlepszym przyjacielem. Zachowywała się jakby na świecie, a przynajmniej w jej życiu obecnie nie było Mateusza Masłowskiego. Jakbyś był tylko ty i ona, co niezmiernie ci się podobało, choć chyba nie powinno, Tomaszu. Jej miodowe tęczówki połyskiwały radośnie, uraczając swoim wzrokiem twoją twarz. Długie, ciemne kaskady opadały swobodnie na plecy, będąc nieco potargane przez twoje dłonie. Skubała zębami płatek dolnej wargi, co jeszcze bardziej potęgowało w tobie łaknienie pocałowania jej.

-Czerwona będzie ci lepiej pasować, słońce.-mruknąłeś niskim głosem, pociągając suwak bluzy ku dołowi.

-Chciałam być twoim aniołem i wybrałam białą.-wzruszyła ramionami, zatrzymując twoją dłoń swoją za nim zdążyłeś dotrzeć do połowy.

-Bez tego nim jesteś.-odparłeś, odgarniając jej niesforny kosmyk za ucho.  

-Tak naprawdę powinnam się smażyć w piekle za to co robię Mateuszowi.-szepnęła, spuszczając głowę, ale zdołałeś odnotować smutek, który wstąpił na jej twarz.

-Proszę, nie myśl o tym.-ująłeś jej twarz w dłonie i musnąłeś wargami jej czoło.- Przywykniemy do tego, a jeżeli on się nie dowie nie zostanie skrzywdzony.

-Tomek, nie obieraj takiego toku myślenia.-wypowiedziała stanowczo.

Rozwierałeś już usta, aby udzielić jej odpowiedzi, ale ostatecznie wydobyło się z nich głębokie westchnięcie, bowiem wasze uszy otuliła melodia sygnalizująca przybycie gościa. Okręciłeś się na pięcie, pozostawiając Wojciechowską samą w sypialni i bez spoglądania w wizjer przekręciłeś kluczyk w zamku, rozwierając drzwi. Lekko oszołomiony przybyciem postaci stojącej za progiem podrapałeś się po głowie i rozmasowywałeś nerwowo kark. Michał był ostatnią osobą, której wizyty mogłeś się spodziewać.

-Witaj Tomuś.-odezwał się jako pierwszy, obdarowując cię delikatnym uśmiechem.- Nie wpuścisz swojego dobrego kumpla?-uniósł pytająco brew, gdy nadal nie otworzyłeś przed nim szerzej drzwi.

-Yyy…Tak, jasne!-odparłeś zadziwiająco szybko, co spowodowało podejrzliwość u Filipa.

Osunąłeś się na bok i modliłeś w myślach, aby Wojciechowska nie zamierzała się zbliżyć w najbliższym czasie do kuchni czy salonu. Twoje błagania zostały jednak odrzucone, bowiem tobie oraz twojemu towarzyszowi ukazała się drobna sylwetka dziewczyny przyodzianej jedynie w twoją klubową koszulkę sięgającą jej do połowy ud. Nieco zawstydzona pociągnęła nerwowo jej materiał ku dołowi jakby to miało pomóc jej w ukryciu większej powierzchni odkrytego ciała, ale na nic się to jednak zdało.

-Tomek? To jest dziewczyna? Prawdziwa? Nie dmuchana jak ostatnio?-rozdziawił usta oniemiały atakujący, naparł na ciebie pociskiem pytań.

-Dmuchana?-niemalże pisnęła krakowianka.

-Nie słuchaj go! Pomylił mnie ze swoim pierdolniętym kumplem!-oświadczyłeś, mierząc Michała groźnym spojrzeniem.-Tak, prawdziwa, Michale.-westchnąłeś, przewracając oczami.

-Miło mi, Michał jestem.- wysunął dłoń w kierunku brunetki.- Cieszę się, że on jednak nie jest gejem, bo już czułem się zagrożony.-wypowiedział z ulgą.

Przyglądałeś się Blance, która zanosiła się głośnym chichotem na słowa jakie opuściły usta Bicka i przelotnie spoglądała w twoim kierunku. Po chwili się opamiętała i pokręciła rozbawiona głową. Cisnęło ci się na język, aby napomknąć, że Wojciechowska to nie twoja dziewczyna, by zapobiec spekulacjom 24-latka, ale wtem wydarzyło się coś, czego się nie spodziewałeś. Wsparty o kuchenną szafkę biodrem przysłuchiwałeś się słowom brunetki, które narodziły chaos w twojej głowie.

-Blanka, dziewczyna Tomka.-rzekła, ściskając dłoń twojego przyjaciela i obdarzając go lekkim uśmiechem.

***

Przymknęłaś powieki według zalecenia Masłowskiego wyszeptanego ci do ucha i uśmiechałaś się błogo pod nosem, gdy jego wielkie dłonie ślamazarnymi ruchami raz po raz muskały skórę twoich pleców. Wydałaś z siebie pomruk zadowolenia i upiłaś niewielki łyk schłodzonego szampana z wysokiego kieliszka. Poczułaś niewielki ruch w sferze swoich bioder, na których spoczywał libero, ale nie przejęłaś się tym. Było ci zbyt sielankowo. Maślak przykucnął przy twojej twarzy i otarł brzeg truskawki zamoczonej w czekoladzie o twoją dolną wargę. Zadarłaś momentalnie powieki ku górze i pokręciłaś z niedowierzaniem głową. 3 grudnia 2019 roku był dniem, w którym Mateusz Masłowski był dla ciebie zbyt dobry, za miłosierny. Wgryzłaś się w owoc i przejęłaś od chłopaka naczynie wypełnione tą słodkością, aby mógł kontynuować masaż. Pochłaniałaś masowe ilości truskawek oblanych słodkim płynem i toczyłaś refleksje nad tym co jeszcze przygotował 22-latek. Ten jakby posiadał zdolność telepatii nakazał ci naciągnąć na siebie bluzkę i usiąść na kanapie obok.

-Co powiesz na basen, a później wizytę w prawdziwym spa?-przechylił głowę, spoglądając na ciebie niepewnie.

-Jesteś najlepszym chłopakiem na ziemi.-pisnęłaś uradowana, oplatając ramionami jego szyję i wskakując mu na uda.

-Czyli to oznacza, że się cieszysz, tak?-zachichotał pod nosem, skracając przelotny pocałunek z twoich ust.

Przywarłaś ustami do jego warg, uznając to za doskonałą odpowiedź na jego pytanie, co oczywiście przypadło mu do gustu. Chwilę później przyodziana w czerwony strój kąpielowy dryfowałaś na powierzchni wody największego basenu, rozkoszując się jego zadziwiająco ciepłą temperaturą. W pobliżu ciebie przemieszczał się Mateusz, nie kryjąc dumy ze swojego pomysłu, którym nadal byłaś zachwycona. Oplotłaś dłońmi jego kark i przywarłaś do niego ciałem, krzyżując łydki za jego plecami.

-Dziękuję, kochanie.-szepnęłaś, spoglądając mu głęboko w oczy.

-Wszystkiego najlepszego, skarbie.-wypowiedział pełnym ciepła głosem, scalając wasze wargi.

                                                                                                                                 ✭✭✭

Hello! ^^

Tym razem góra przyszła do Mahometa, czyli Blanka przybyła do Tomka i ta wizyta chyba skomplikowała wszystko jeszcze bardziej, nie mówiąc o niezapowiedzianych odwiedzinach Bicka :D No, ale by nie było zbyt dramatycznie są i urodziny Blanki, które pokazują jak bardzo Mateusz ją kocha i o nią dba ;3 Zagłębiamy się coraz bardziej w tą historię i uwierzcie mi, ale będzie naprawdę ciekawie :D Ja już znam rozwikłanie ich losów, ale Wy niebawem także ją poznacie ;D Cieszy mnie niebywale występ Tomka, który teraz spisał się zdecydowanie lepiej niż w meczu z Australią :D Oby tak dalej! Może i dziś była przegrana, ale nie było aż tak źle ;)  Całuję i do zobaczenia w weekend ;* ( może jak ktoś mnie ubłaga to szybciej, bo rozdziały do 27 są napisane  XD)